De vriendschappen die je in herstel vindt, waarin je elkaar begrijpt als geen ander, kunnen ontzettend waardevol zijn. En soms gaat het andersom: trekken vrienden elkaar in herstel. Zo verging het ook deze vier vrienden. De tweede is Frank van Hassel (51). 'Herstel doorgeven is mooi.'
Dit artikel is onderdeel van een portretreeks die in december 2018 in Lef Magazine verscheen.
‘Bij mij kon het echt nooit op. Als iemand de sfeermaker was, dan was ik het wel. In begin van mijn verslaving gebruikte ik veel met Rico, een vriend die ik ken van voetbal. Het begon met speed en xtc, maar ging al vrij snel over naar cocaïne. Een avond begon in de disco in Rosmalen en als die sloot, gingen we met z´n allen door naar België. Was daar het feestje klaar, dan was er wel ergens weer een afterparty in Rosmalen. Zo trokken we samen het weekend door. Op een gegeven moment verloren we elkaar uit het ogen en ging ieder voor zich verder. Mijn verslaving werd steeds erger en erger. Tot ongeveer vier jaar terug. Mijn achternichtje Angelique schreef op Facebook dat ze in herstel was van haar verslaving en dat het super ging. Herstel, dat wilde ik ook wel.
Facebookbericht
Mijn leven bestond uit werken en gebruiken, en eigenlijk werkte ik alleen maar om te gebruiken. Ik leek wel een kluizenaar. Ik vind dat ik vanaf mijn geboorte tot ongeveer mijn zeventiende een super mooi leven heb gehad, maar het werd steeds minder. Toen ik eenmaal vader was, werkte ik heel veel, bleef ik langer weg van huis als ik een middag naar voetbal ging, maar ging ik vooral veel meer cocaïne gebruiken. Ik ben Angelique dankbaar dat daaraan, door haar Facebookbericht, na jaren een eind is gekomen. Toen ik op een avond zoveel gebruikte dat ik zelfs hoopte dat ik dood zou gaan, zag ik dat Angelique haar bericht. De volgende ochtend twijfelde ik geen moment en belde ik haar op. Angelique vertelde me over een kliniek in Zuid Afrika, maar niet over hetgeen me te wachten stond. ‘Als je hen belt, dan komt het misschien nog wel goed’, zei ze aan de telefoon. Diezelfde avond belde ik naar de kliniek, maar het was vrijdagavond en dus waren ze dicht. Ik stuurde een mail, waarop ik de week daarna reactie kreeg. Vanaf toen ging alles in een stroomversnelling.
'Angelique schreef op Facebook dat ze in herstel was. Dat wilde ik ook wel'
Het gaat me goed af in herstel. Natuurlijk heb ik weleens irritaties op een meeting of thuis, maar een slechte tijd heb ik nog niet gehad. Ik ben me er heel erg van bewust dat ik niet meer terug wil naar de tijd met een verslaving. Ik kan me bijvoorbeeld ook echt niet voorstellen dat iemand terugvalt. Ik weet wel dat terugval bij verslaving hoort, maar je weet waar je vandaan komt. Door herstel heb ik ook Kelly leren kennen bij de meetings. Dat ik door mijn herstel de boodschap heb doorgegeven aan Rico vind ik mooi. Daar ben ik nog veel trotser op dan dat Angelique mij heeft geholpen. Rico deed precies hetzelfde als ik: hij nam het initiatief om mij te bellen en te vragen wat ik heb gedaan. De vriendschap met hem was in onze jeugd heel goed. Daarna verwaterde het heel erg, maar als we elkaar nu zien is het goed. Ik denk dat dat echte vriendschap is.’
LEES MEER...