Het is een zonnige maar frisse zomerdag in de Auverge. We fietsen met z'n drieën door de glooiende heuvels, weilanden, bossen en meren van de Combrailles, de streek waar we in maart 2013 zijn neergestreken. André (23) voorop, Bert (36) daar vlak achter en ik (62) daar weer een eind achter. Keurig in volgorde van leeftijd dus. We zijn net in het Boeddhistische tempelcomplex van Kundreul Ling geweest, Dat als een groot, verdwaald Chinees restaurant oprijst tussen de heuvels, de landerijen en de bossen. Met de Puy de Dôme recht vooruit. Voor de Boeddha ervaart iedereen in ieder geval tijdelijk een bijzonder soort gemoedsrust. Ieder op zijn eigen wijze, maar niemand ontkomt er aan. Vlak bij ons om de hoek, 9 km. Heen bergop en terug in glijvlucht naar beneden, zo vrij als een vogel. Moeiteloos.
Ik neurie een liedje van Boudewijn de Groot; Door de groene heuvels…trekt een lange stoet de bergen in van het circus Jeroen Bosch. En zo voelt het ook een beetje, ons leven is net een schilderij van Jeroen Bosch geworden. Een bont palet van nieuwe indrukken, ervaringen, nieuwe mensen in een wereld die ons langzaamaan steeds vertrouwder wordt. Maar laat ik me eerst even voorstellen. Hans Rijneveld, alcohol- en werk verslaafd, sinds augustus 2011 oprecht in herstel. Dag Hans loeien de koeien en zingen de vogels, wat doe je hier? Herstellen, koeien roep ik terug. Leren genieten vogels, kwetter ik. En zo is het. Want dat weet ik inmiddels; herstellen is weer leren te leven zoals het leven bedoeld is en daar met volle teugen van genieten. Dat gaat goed hier waar de mensen leven met de Franse Slag. Tijd en aandacht voor elkaar, altijd een zoen of een hand met een praatje. Hard werken als het moet en genieten als het kan. Recht door zee, maar nooit kwetsend, altijd respect. Laisser faire et laisser passer.
Hoe anders was dat in juli 2011 toen ik er - door mijn verwarde ego misleid - liever niet langer wilde zijn. En hoe anders dan die 10 jaar daarvoor met een eigen bedrijf, 12 vestigingen en 160 werknemers. Jaren waarin ik probeerde mijn alcoholverslaving te bestrijden met een werkverslaving. Maar dat is een ander verhaal, misschien iets voor ooit, later. We leven in het hier en nu.
Dat Hier is la Chaux een gehucht met 9 huizen in de Auvergne, Frankrijk. Groene heuvels met weilanden, bossen en meren. Dat Nu is begin september; oogsttijd. Ik rooi aardappels, pluk appels, schud aan perenbomen, snoei pruimenbomen, pluk tomaten en komkommers, plant spruitjes en boerenkool mét heuse paardenmest. Anita maakt pruimenjam, appelmoes, stoofperen, plukt aardbeien en frambozen en wekt sperziebonen, heel veel sperziebonen. We zijn opgenomen in de kleine boerengemeenschap hier. Waarderen de eenvoud, het harde werken en het tevreden zijn met het leven zoals het is van de mensen hier. Na de oogst en vóór de wintergewassen samen aan tafel. Twee dagen lang. Negenendertig mannen, vrouwen en kinderen aan lange tafels. Iedereen maakt wat met producten van eigen land én iedereen is blij. Blij dat de oogst goed was, blij dat de zon schijnt maar vooral blij met het samenzijn
We beginnen die Franse Slag te begrijpen, te leven en te ervaren. Genieten, gemoedsrust in hoofd en hart. Eenvoud in al haar pracht en kracht. Kortom we ervaren de kernwaarden van het 12 stappen programma dagelijks om ons heen. De rust, de ruimte en de stilte schenken gemoedsrust en die omgeving nodigt je als het ware uit om op een spirituele ontdekkingsreis te gaan. Dat doen we dan ook. We wortelen, aarden, kijken naar binnen, weg uit het hoofd, terug naar het hart. Hier lééf ik de woorden dat herstellen genieten is.
We hebben een kalm, eenvoudig, maar tegelijkertijd heel vol leven. We leven met de Franse Slag en we delen dat graag en regelmatig met mede herstellenden. Iedereen is welkom. Hoe dat is en hoe dat zo gekomen is vertel ik graag een andere keer.
Hans Rijneveld werkte 35 jaar in de internationale samenwerking en had een eigen bedrijf. Hij woont, leeft en herstelt verder van een alcohol - en werkverslaving in de Auvergne, Frankrijk. Hij is getrouwd met Anita en heeft twee kinderen.
LEES MEER...