Vraag Samantha
Mijn vriend en ik zijn een klein jaartje geleden gaan samenwonen. In het begin was het heel gezellig, maar als je met iemand samenwoont is het moeilijk geheimen voor elkaar te hebben. Dat heeft mijn beeld over hem veranderd. Ik maak mij zorgen om zijn ‘stiekeme’ eetgedrag. De laatste tijd betrap ik hem erop, dat hij midden in de nacht opstaat en dan hoor ik de zakken chips en pakken koekjes opengaan. Ik heb gevraagd waarom hij dat doet, maar dat werkt totaal averechts. Hij voelt zich dan betrapt en zegt hij dat ik niet zo moet zeuren. Daarnaast zorgt mijn ‘gezeur’ voor het verkeerde effect. Hij gaat steeds vaker ’s de deur uit om een pakje sigaretten te halen, maar dan komt hij pas een uur later terug. Aan de ene kant wil ik geen bemoeial zijn en besef ik me dat het zijn eigen leven en verantwoordelijk is, maar ik maak me zorgen. Hij was al een flinke vent, maar ik zie hem zwaarder worden en wil ingrijpen voordat het te laat is. Maar hoe weet ik of hij een eetverslaving heeft? Kan ik dat zien aan bepaalde symptomen? En hoe kan ik hem helpen, zonder dat hij meteen in de verdediging schiet? Alvast bedankt voor de hulp.
Samantha,32
Antwoord Magali de Vries
Wat een vervelende situatie en terecht dat je je zorgen maakt. Ik snap ook goed van je vriend dat hij zich betrapt voelt. Bij een eetprobleem creëer je je eigen veilige wereld waarbij je je terug kunt trekken. Zo ontwijk je je negatieve gevoelens waar je mee te maken hebt. Eten werkt dan verdovend en biedt troost. Als vervolgens iemand die ‘wereld’ binnenkomt, voel je je betrapt. Gevoelens van schuld en schaamte komen dan bovendrijven en dat reageer je meestal af op diegene die jou ermee confronteert.
Of je vriend daadwerkelijk een eetverslaving heeft, ligt aan een aantal factoren. Is hij onzeker over zichzelf, heeft hij een laag zelfbeeld? Is hij erg perfectionistisch ingesteld? Grijpt hij stiekem naar eten om deze gevoelens te dempen? En heeft hij deze eetbuien heel soms of regelmatig? Vaak zal iemand in het begin ontkennen dat er iets aan de hand is of dat het eetgedrag afwijkend is. Pas als je vriend zich bewust wordt dat er een probleem is en er steeds meer hinder van ondervindt in het dagelijks leven zal hij de stap naar hulp gaan zetten. Uiteindelijk moet hij die keuze maken.
Wat ik wel adviseer; blijf met hem in gesprek. Hij zal in de verdediging schieten maar realiseer dat er een hoop schaamte en schuld achter zit. Kies ook een rustig moment uit om jouw gevoel hierin te bespreken en ga samen zoeken naar de juiste hulp. Een eetprobleem kan en hoef je niet alleen op te lossen. Ik wens je veel sterkte!
Magali de Vries is sinds 2012 werkzaam bij GGZ Momentum o.a. in het Familieprogramma als ervaringsdeskundige. Daarnaast verzorgt Magali de communicatie en de vormgeving binnen GGZ Momentum. Magali heeft 22 jaar afwisselend Anorexia en Boulimia gehad en is nu 2 jaar in herstel na intensieve therapie. Nu helpt ze anderen op weg naar de juiste hulp.
LEES MEER...