Gezellig bij elkaar op de koffie. Op maandag met je vriendinnen. Op donderdagmiddag met de dames van het zwemmen. Je kent het wel. Lekker keuvelend: 'Lust je nog een kopje?' En tegenwoordig: 'Ik heb net een nieuw koffiezetapparaat gekocht, daarmee kan ik van die heerlijke cappuccino’s maken. Lust je er eentje?' En meestal ook iets lekkers. Het hoort er immers bij. Het is gezellig. Een heerlijk stukje gebak. Of een muffin. Of allebei. Slagroom erbij? Opletten wordt lastig. Zeker met die groepsdruk. En als je dan een keertje zo stoer bent om te weigeren. Halen ze je wel weer over. 'Ach één stukje kan toch wel?', gaat het dan. 'Kom op, jij kan het toch wel hebben?' Tien minuten later is jouw 'nee' veranderd in een 'ja'. En straks baal jij daar weer van. Maar nu niet. Eerst genieten.
Er is bijna geen onderwerp dat meer alledaags is dan eten. Dat betekent dus ook dat je het overal tegenkomt. Vanaf het moment dat je opstaat, tot het moment dat je weer in bed ligt. Thuis. Op je werk. Bij vrienden, de buren en kennissen. Op je hobby. Op een feestje of een borrel. Als je een probleem hebt met eten, dan heb je dus dagelijks een probleem. Het valt haast niet te vermijden.
Veel mensen weten maar weinig af van eetproblemen. Ze beseffen niet dat er meer mensen mee lopen dan je op voorhand zou denken. Als je eens in het hoofd van een ander zou kunnen kijken… Eetproblemen zijn er in alle soorten en maten. Je kunt een klein eetprobleempje hebben. Maar ook een dijk van een probleem. Een eetprobleem kan zelfs alleen in iemands gedachten bestaan. Het hoeft dus niet te betekenen dat je het aan de buitenkant kunt zien. Anorexia, Boulimia en Binge Eating Disorder zijn de meest bekende. Daarnaast echter, zijn de problemen zo verschillend en uniek als de mens zelf.
Je bent het laatste half jaar vaak laat thuis. Je ziet je man amper. Jullie leven al een tijdje lang elkaar heen. Je laat het even zo. Het is even te druk om er wat mee te doen. Al die deadlines op je werk. De oudste, die ADHD heeft. De andere twee, die momenteel continu om aandacht vragen. En dan ook nog naar je moeder in het verpleegtehuis. Amper tijd voor jezelf. Jawel. Dat moment dat jij aan het einde van de dag uitgeput op de bank ploft. Dát is jouw moment. TV aan. Schoenen liggen uitgeschopt langs de bank. En daar hoort natuurlijk jouw favoriete zak chips bij. Lays Paprikachips. En als ze die niet hebben, die van Croky.
Ergens in je achterhoofd weet je heus wel dat je niet goed bezig bent. Laatst zag je een artikel in de Margriet. Emotie-eten heette dat toch? De dames van het zwemmen hadden het daar laatst ook over. Je weet het niet goed meer. Het is even veilig weggestopt achter in dat laatje. Gauw ben je doorgebladerd naar een ander artikel. Nu. Even. Niet.
LEES MEER...