Elk nadeel heeft zijn voordeel. De beroemde uitspraak van Cruijff, of Van Hanegem als je een recent artikel mag geloven, over hoe elke situatie verschillend te benaderen is. Vijf jaar geleden besloot ik de negatieve situatie met mijn moeder een positieve wending te geven. Dankzij contacten bij VNN werd ik ervaringsdeskundige op het gebied van transgenerationele verslavingszorg en sindsdien spreek ik met enige regelmaat bij PPO, word ik her en der gevraagd voor een symposium en houd ik soms een praatje op een basisschool.
Sinds, en misschien juist wel door het overlijden van mijn moeder, moet ik geregeld weer aan die uitspraak denken. Met de december feestdagen achter de rug en het kalenderjaar 2019 in de achteruitkijkspiegel leek het me een goed moment om juist de positieve ontwikkelingen van het afgelopen jaar te belichten.
Een belangrijke ontwikkeling hierbij is de band met mijn familie van mijn moeders kant. Dit jaar hebben we voor het eerst weer kerst met elkaar gevierd, als vanouds bij iemand thuis. Het voelde ook gelijk weer als vanouds, vertrouwd en warm. Aankomend weekend is het één-jarig ‘jubileum’, wat als een vreemd woord voelt om bij een overlijden te gebruiken, en we gaan met de gehele familie van haar kant een gedenkplaat neerleggen. Gemaakt door mijn vader, wat het extra bijzonder maakt.
Qua werk was het ook een jaar met ups en downs, van net je hoofd boven water kunnen houden als enige marketeer bij een middelgroot bedrijf tot voor jezelf onverwacht geen contractverlenging krijgen, wat achteraf de beste keuze bleek die ik zelf niet gemaakt heb. Sindsdien ben ik werkzaam als ZZP’er en lopen de zaken aardig lekker. Meer vrije tijd, leuke opdrachten en het allerbelangrijkste; meer balans in mijn leven. Een week na het overlijden van mijn moeder 40 uur in de week werken was vragen om een burn-out, die ik waarschijnlijk ook wel was opgelopen als ik wel contractverlenging had gekregen.
Met het ‘jubileum’ in het verschiet is het natuurlijk niet allemaal positieve gedachten, emoties en herinneringen. Met behulp van een psycholoog ben ik nog altijd bezig om alles een plek te geven en krijg ik langzamerhand aan betere handvatten om met bepaalde situaties en emoties om te gaan. Stapje voor stapje word ik weer meer mezelf en lukt het om mijn leven te leven, niet alleen te overleven.
Hoewel er nog genoeg verhalen over het verleden te vertellen zijn, stap ik dit jaar met volle moed tegemoet. Met meer zelfkennis, zelfwaardering en bredere schouders om mijn ‘rugzak’ aan ervaringen met me mee te dragen.
LEES MEER...