De Nederlandse zanger Armand is gisteravond in een ziekenhuis in Eindhoven overleden. Hij was al geruime tijd ziek.
Zijn grootste hit ‘Ben ik te min’ uit 1967 werd toentertijd als controversieel gezien, hetgeen hem de naam protestzanger bezorgde. Achteraf bleek het een klassieker uit de Nederlandse hippietijd. Daarnaast was Herman George van Loenhout, zoals Armand echt heette, bekend als pleitbezorger van de legalisering van softdrugs. Hij was dan ook zeer een groot liefhebber van cannabis. Toen zijn muzikale carrière wat minder liep, ging hij hasj dealen. Dat kon hij kwijt aan Amerikaanse legerbases vlak over de Duitse grens. Ook had hij een vaste verkoopstek in een café in Eindhoven. Dit deed hij twaalf jaar lang naast zijn optredens, waar hij naar eigen zeggen beduidend minder geld mee verdiende.
De tijd dat hij coke gebruikte, noemt Armand zijn meest duistere periode. Een periode van negentien jaar, waarin hij twee elektrische gitaren in de week weg snoof. Dure gitaren, dure hobby. En dus vond zijn toenmalige vrouw dat hij beter zelf kon gaan dealen. Hij stopte met dealen toen er kinderen kwamen. Later lukte het hem om ook met het gebruik van coke te stoppen. Hij is wel altijd blijven blowen.
Op muzikaal vlak beleefde Armand de laatste tijd een commerciële opleving. Hij tekende bij platenmaatschappij Top-Notch en bracht in juni 2015 een album met de Nederlandse band The Kik uit. Dit album, ‘Armand & The kik’ belandde hoog in de albumlijsten. Er stond voor de komende periode nog een aantal optredens met The Kik gepland. De man met de enorme bos felrood gekleurd haar was zijn grootste hit na al die jaren nog niet moe. Hij zag ‘Ben ik te min’ als zijn pensioen.
LEES MEER...