Relatieverslaving: een onderwerp waarover nogal wat misverstanden bestaan. Zo wordt er vaak aangenomen dat een relatieverslaving betekent dat je als een ware relatiehopper van de ene relatie in de andere hopt omdat je verslaafd bent aan relaties. Ook wordt er vaak gedacht dat je er als relatieverslaafde meerdere relaties op na houdt en dat je verslaafd bent aan aandacht en bevestiging. Maar niets is minder waar, wat een relatieverslaving betreft.
Een relatieverslaving is namelijk het onvermogen van een persoon om een psychisch en fysiek schadelijke relatie te verbreken. Het is als het ware kapot worden gemaakt door de relatie of de partner en steeds meer je best doen om de relatie te verbeteren. "Als ik dit anders zou doen, dan zou het wel goed gaan!" "Als ik zus niet had gedaan, had ik wel liefde gekregen."
Vaak is een relatieverslaving een enorm gevecht tussen verstand en gevoel. Je weet dat de relatie niet goed voor je is en dat je er aan kapot gaat, maar toch heb je hoop dat wanneer dingen anders zouden gaan, of wanneer je nog meer van jezelf investeert de relatie vanzelf verandert in een gezonde, liefdevolle relatie. Het verslavende effect zit hem in dat de relatie ineens onverwacht even goed kan gaan. Een moment dat je partner je ziet staan. Een ogenblik van liefde. Een verbindend moment, dat fungeert als een random beloning. Om het daarna weer kwijt te zijn. Je blijft je vasthouden aan de mooie momenten, ook als er steeds meer moeilijke momenten zijn. En wanneer je dan toch eindelijk een keer een moment van ware liefde hebt ervaren, is het alsof je de jackpot wint en daarna begint alles opnieuw. Vaak ga je door met vechten voor de relatie tot je helemaal kapot bent en je geen andere keuze hebt dan ermee te stoppen. Omdat er niets meer van je over is.
Maar ook het stoppen van een verslavende relatie is niet makkelijk. Een relatieverslaafde is er vaak door jeugdtrauma van overtuigd dat de partner de enige persoon op de wereld is die van hem of haar houdt. En ervaart dan ook sterke gevoelens van afhankelijkheid van die persoon. En dat loslaten, is nogal een dingetje. Want hoe ga je verder met je leven in de veronderstelling dat je helemaal alleen en zonder liefde op de wereld bent. Het afkicken is dan ook erg zwaar. Emotioneel en ook fysiek. In tijden van craving en eenzaamheid wordt je toch weer naar de ex-partner getrokken als is het maar om het gevoel te hebben dat er van je gehouden wordt. Het vergt dan ook echt veel tijd, therapie, doorzettingsvermogen, werken aan jezelf, je overtuigingen en veilige vriendschappen en/of familie-relaties om je van een relatieverslaving te ontdoen. En wat vallen, opstaan, duikelen, omvallen en weer doorgaan. En daar heb je LEF voor nodig!
Ikzelf heb dit proces doorgemaakt en kon er een boek over schrijven. Wat ik dan ook heb gedaan. En daar ben ik apetrots op!
LEES MEER...