Bijna iedere verslaafde in herstel weet hoe het voelt: een terugval. Het liefst ging je in één rechte lijn omhoog. Maar hoe rot het ook voelt: het is niet het einde van de wereld. Lef geeft je drie redenen waarom.
1. Je kunt er wat van leren
Probeer een terugval te zien als een leermoment. Ontleed wat er gebeurde en welke factoren ertoe hebben geleid dat dit gebeurd is. Dan kun je ook manieren bedenken om de volgende keer anders met die situatie om te gaan en een terugval misschien wel te voorkomen.
2. Herstel is niet zwart-wit
Veel mensen leggen de lat te hoog voor zichzelf, ook in herstel. Het is alles of niets. Maar herstel is niet zwart-wit en het gaat stap voor stap. Zwart-witdenken kan je zelfs in de weg zitten. De teleurstelling kan bijvoorbeeld zo groot zijn dat je stopt met proberen. ‘Zie je wel, ik kan het niet!’ De kunst is om na een terugval weer op te staan en verder te gaan. Het is een hobbel op je herstelpad, niet het einde van de weg.
3. Je bent niet de enige
Iedere chronische aandoening gaat gepaard met terugvallen. Je bent niet de enige die dit meemaakt. Die ene fellow die al dertien jaar in herstel is en tegen wie je opkijkt, heeft waarschijnlijk ook weleens een terugval gehad. Praat erover, denk erover na en blijf eraan werken. Je hebt niet verloren. Sterker nog: als je opstaat, ben je weer een stukje sterker geworden.
Datum: 28/06/2017
LEES MEER...