Nog dagen tot de volgende Lef in de winkels ligt!
Er is een sterk verband gevonden tussen slapeloosheid en zelfverwonding, blijkt uit Noors onderzoek van Uni Research.
Gegevens van 10.220 jongeren tussen de 16 en 19 jaar oud werden onderzocht op geestelijke gezondheid, met een uitgebreide studie naar hun slaappatroon en zelfbeschadiging. 702 deelnemers voldeden aan de criteria voor zelfverwonding en 55 procent daarvan heeft dat vaker dan twee keer gedaan. Het risico werd vier keer hoger bij adolescenten die daarnaast hoog scoorden aan de criteria voor slapeloosheid. Daarnaast vertoonden zij ook vaak tekenen van depressie, perfectionisme en ADHD. Volgens de onderzoekers zou een goede slaap hygiëne standaard in de behandeling moeten worden opgenomen, om slapeloosheid – en daarmee zelfverwonding – te verminderen. Slapeloosheid kan stress en negatieve emoties versterken, wat voor automutilanten reden kan zijn om zichzelf te verwonden. Zelfbeschadiging komt het meest voor bij meisjes in de leeftijd tussen 15 en 25 jaar en de meest voorkomende vorm is snijden. Door het snelle effect van zelfverwonding op het serotoninegehalte wordt het door sommige deskundigen als net zo verslavend als welke drug dan ook genoemd.
Het is de ultieme nachtmerrie van iedere ouder: meemaken dat je kind sterft voordat jij dat doet. Bep Kuijsters overkwam het. Zij verloor afgelopen december haar zoon Nick. ‘Hij heeft verschrikkelijk hard gevochten, maar uiteindelijk heeft de verslaving van hem gewonnen.’ Nick is 32 jaar geworden.
Lange tijd nadat ghb-verslaafden in herstel zijn geraakt, voelt het voor hen alsof ze in een soort film leven. Ze zijn nuchter, maar hun gevoel strompelt er in de verte nog wat achteraan. Hoe kan dat? Kent deze verslaving gevolgen die wellicht onherstelbaar zijn?