De nieuwe Lef ligt in de winkel!
Bijna drie kwart van de Nederlandse ondernemers neemt geen mensen aan die drugs gebruiken. Dat blijkt uit onderzoek van Byfit. Ook uit een enquête van StartFoundation bleek eerder al dat verslaafden een kwetsbare groep is op de arbeidsmarkt.
In het onderzoek van Byfit wordt gevraagd wanneer een ondernemer ervoor kiest om iemand niet aan te nemen. De belangrijkste oorzaak om mensen niet aan te nemen is drugsgebruik. Uit de enquête van StartFoundation van een paar jaar geleden blijkt volgens Trouw ook dat van alle kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt verslaafden, ex-gedetineerden en oud-kankerpatiënten de minste kansen hebben op de arbeidsmarkt. Alcoholgebruik Opvallend genoeg wordt alcohol meer getolereerd dan drugs. Slechts 32 procent zou mensen weigeren die sowieso alcohol drinken. Bovendien is er ook verschil te zien tussen mannen en vrouwen. Vrouwlijke ondernemers vinden het minder acceptabel als mensen drinken: 40 procent van de vrouwen zou alcoholgebruik niet tolereren tegenover 30 procent van de mannen. Andere redenen om een persoon niet aan te nemen, zijn zwangerschap en een chronische ziekte. Kwetsbare groepen Jos Verhoeven, directeur van het maatschappelijk investeringsbedrijf StartFoundation, zegt in Trouw dat hij vreest voor de toekomst van verslaafden, veroordeelden en laag opgeleide, niet-westerse migranten die de Nederlandse taal nauwelijks machtig zijn. ‘Zij leven al buiten de rand van de samenleving. Als we die niet helpen, gaan ze het op eigen kracht niet redden’, aldus Verhoeven in Trouw.
06/04/2017
‘Ik heb altijd goed kunnen tetteren, maar na mijn scheiding werd het een probleem. Toen ging het van drinken naar zuipen. Mijn ex kreeg op een gegeven moment een hersenbloeding en is veranderd. Hij ging veel alcohol drinken en begon mij te slaan. Toen was de maat vol, in 2003 ben ik bij hem weggegaan. Twee maanden later overleed hij.’
De gemeente Groningen probeert als eerste stad rookvrij te worden. Het college is voor en vandaag stemt de gemeenteraad hierover.
Lange tijd nadat ghb-verslaafden in herstel zijn geraakt, voelt het voor hen alsof ze in een soort film leven. Ze zijn nuchter, maar hun gevoel strompelt er in de verte nog wat achteraan. Hoe kan dat? Kent deze verslaving gevolgen die wellicht onherstelbaar zijn?