Vertragen en loslaten

Vandaag weer een prachtige dag. Blauwe lucht, beetje wind, knisperend fris in de ochtend maar wel 21 graden in de namiddag. Vijf dagen geleden is de herfst begonnen. De natuur is al aan het vertragen, geen verdere groei meer, geen nieuwe bloemen of boontjes en tomaatjes. Vertragen als voorbereiding op het loslaten, dat duurt nog wel een tijdje maar gaat onvermijdelijk komen. De natuur hoeft daar niets voor te doen, dat gaat vanzelf. En dat wat ze loslaat gebruikt ze als compost voor verdere groei in het voorjaar. De knoppen daarvoor worden of zijn al aangemaakt. Mooi, zo'n automatische piloot. Niet alleen voor dat vertragen en loslaten, maar ook voor die verdere groei. Hadden wij mensen dat ook maar. Of hebben we dat?

Ik ben nu ruim vier jaar in herstel. Op naar het eerste lustrum. Vertragen als voorbereiding op verdere groei. Dat wat ik heb losgelaten gebruiken als compost daarvoor. Wordt een mooie meststof, gemaakt van drank, werk, eeuwige onrust, wrok, schuld, schaamte, spijt, dwangmatigheid en egocentrisme. Heb ik dit  allemaal losgelaten of is het van me weg genomen? Doet er niet toe, het is er niet meer. Alleen voor vandaag. Door mijn Hogere Macht  omgezet in kalmte, rust in hoofd en hart, dingen doen met aandacht, zorgvuldig en op mijn gemak. Wat een verschil, spirituele leegte langzaam gevuld. Dankbaar, zeer dankbaar.

Ik mag niet wensen, maar doe het toch op weg naar mijn eerste lustrum als Verslaafde in Herstel.  Zou invoelingsvermogen, me openstellen voor en echt verbinding maken met anderen, oprecht volmondig ja durven zeggen tegen anderen goed groeien op die vruchtbare compost ? Ik hoop het want na het loslaten van negatieve karaktereigenschappen en negatieve overtuigingen die mijn positieve energie blokkeerden, is het tijd voor verdere persoonlijke groei. In het voorjaar als ik de begrippen nederigheid -ik noem het liever oprechte bescheidenheid trouwens- en dienstbaarheid goed en diep op me heb laten inwerken. Want dat zijn onontbeerlijke voorwaarden om dit prachtige cadeau, deze gift te kunnen behouden. Ik geloof heilig in dit spirituele principe; We can only keep this gift by giving it away. Delen = vermenigvuldigen is veel meer dan een loze kreet, een open deur. Het is waar.

En verder op de Herstellerij, zijn de laatste fellows net vertrokken, 47 in totaal met 345 overnachtingen. Zijn de appels bijna allemaal ingemaakt, net als de peren, de perziken, de druiven en de boontjes. Komt er een nieuwe kachel en ramen met dubbelglas voor als het koud wordt en ik zit te broeden op die nederigheid en dienstbaarheid. Maar broeden we ook op een leuk plannetje om van half december tot half februari te gaan reizen. Naar Argentinië, Chili, Bolivia en Brazilië, gewoon op de bonnefooi met een rugzak en het openbaar vervoer. Ja, het is wat dat leven in herstel, we houden het eenvoudig en overzichtelijk. Toch?  Tot een volgende keer maar weer. En oh ja, voor de Badur aanbidders, ook met hem gaat het goed.

www.de-eenvoud.com

 

 

 

Reageer reacties (0)
LEES MEER...